Fatih Sultan Mehmet kardeşlerini öldürdü mü?
Fatih Sultan Mehmed’in kendi Kanunnamesinin ilgili maddesini uygulayarak küçük yaştaki kardeşi Ahmed’i katlettiği söylenmektedir. Peki, Fatih Sultan Mehmet kardeşlerini öldürdü mü?
FATİH SULTAN MEHMET KARDEŞİNİ ÖLDÜRDÜ MÜ?
Sultan Murat’ın ölümünden sonra tahta Fatih Sultan Mehmet (1444-1481) çıktı.
İlk iş olarak 2 yaşındaki kardeşi Ahmet’i ve Hasan’ı öldürttü. Fatih kanunnamesi’ni çıkardı. Bu kanunun meşhur maddesine göre, “Nizam-ı alem için şehzadeler öldürülebilir”di. Bu maddeye dayanarak tahta çıkan padişahlar ilk iş ve kendilerine tanınmış bir hak olarak kardeşlerini katletmeye başladılar. Fatih, ek olarak iki de eşini öldürttü.
FATİH SULTAN MEHMET KİMDİR?
II. Mehmedveya bilinen adıyla Fatih Sultan Mehmed ya da kısaca Fatih (30 Mart 1432, Edirne – 3 Mayıs 1481, Gebze), Osmanlı İmparatorluğu’nun 7. padişahıdır.[1][2] İlk olarak 1444–1446 yılları arasında kısa bir dönem, daha sonra 1451’den 1481 yılındaki ölümüne kadar 30 yıl boyunca hüküm sürdü. 29 Mayıs 1453 tarihinde İstanbul’u fethetti, 1058 yıllık Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu’nu yıktı ve fetihten sonra “Fâtih” ünvanıyla anılmaya başladı. Bu olay, birçok uzman kişi tarafından Orta Çağ’ın sonu ve Yeni Çağ’ın başlangıcına neden olan tarihî olaylardan biri olarak görülmektedir. Ayrıca bu vesileyle İslam peygamberi Muhammed’in konuyla ilgili “Konstantiniyye elbet fetholunacaktır. Onu fetheden komutan ne güzel komutan, onu fetheden ordu ne güzel ordudur.” hadisine nâil olduğu için günümüzde Müslüman dünyasının bir kesiminde “kahraman” olarak görülmektedir.
II. Mehmed, 30 Mart 1432 tarihinde Edirne’de doğdu. Babası altıncı Osmanlı padişahı II. Murad, annesi ise Hüma Hatun’dur. Küçük yaşta tahsiline ve yetişmesine çok önem verilen Şehzade Mehmed, devrin en üstün âlimlerinden eğitim gördü. 11 yaşına geldiğinde idari yönden tecrübe kazanması için Manisa sancakbeyliğine tayin edildi.[8] Felsefe, hadis, tefsir, fıkıh, kelâm, tarih, geometri ve matematik alanlarında fevkalâde yetişti.[8] 1444 yılında II. Murad, tahtı 12 yaşındaki oğlu Mehmed’e kendisine devrederek Manisa’ya çekildi. Ancak Osmanlı tahtına küçük yaşta birisinin geçtiğini duyan Avrupa ülkeleri, bir kez daha Osmanlı topraklarına yöneldi. Bunun üzerine II. Murad, 1446 senesinde tekrar tahta geçti.
II. Mehmed, 1451 yılında babasının ölmesi üzerine 19 yaşında tekrar Osmanlı tahtına oturdu. Osmanlı donanmasını güçlendirip Konstantinopolis’e saldırmak için hazırlıklara başladı ve şehri 1453’te 21 yaşındayken fethedip Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu’na son verdi. Ardından 1460’ta Mora Despotluğu’nu, 1461’de ise Trabzon İmparatorluğu’nu ele geçirip Bizans’ın son iki kalıntısını da egemenliği altına aldı. 1473’te, Akkoyunlu hükümdarı Uzun Hasan’ı Otlukbeli Muharebesi ile mağlup etti. Bunların yanı sıra, Anadolu’da ve Güneydoğu Avrupa’da fetihlerini sürdürüp Karaman ve çevresi, Sırbistan, Eflak, Bosna, Arnavutluk, Kırım gibi önemli bölgeleri Osmanlı İmparatorluğu’na kazandırdı. 1481 yılında Anadolu’ya doğru yeni bir sefere çıkan Sultan Mehmed, yolun başında hastalandı ve 3 Mayıs 1481 tarihinde, Gebze yakınlarında yer alan Hünkârçayırı’ndaki ordugâhında 49 yaşındayken öldü. Mezarı İstanbul’un Fatih ilçesindeki Fatih Camii’nde yer almaktadır.
Fatih Sultan Mehmed, İstanbul’u fethettikten sonra kendini “Roma hükümdarı” (Kayser-i Rûm) ilan etti ve hayatının geri kalanında Osmanlı Devleti’ni Roma İmparatorluğu’nun devamı olarak, kendini de imparatorluğun “yerine geçen” değil onu “devam ettiren” kişi olarak gördü. Saltanatı süresince birçok siyasi ve sosyal reform yapan II. Mehmed, döneminde çıkardığı kanunları ”Fâtih Kanunnâmesi” adıyla kitaplaştırıp yürürlüğe koydu. Sanatı ve bilimi teşvik etti ve saltanatının sonlarına gelindiğinde, “yeniden inşa” programı sayesinde Konstantinopolis’i gelişen bir imparatorluk başkentine dönüştürdü.
İsimler
II. Mehmed 1453 yılında, 21 yaşındayken İstanbul’u fethederek Roma İmparatorluğu’nun varisi olan 1058 yıllık Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu’na son verdi ve bu olay bazı tarihçiler tarafından Orta Çağ’ın sonu ve Yeni Çağ’ın başlangıcı olarak kabul edildi.Bu fetihten sonra ”Fethin Babası” anlamına gelen Ebû’l-Feth (??? ?????), daha sonraki dönemlerde ise “Çağ Açan Hükümdar” ve Kayser-i Rûm (???? ???, “Roma İmparatoru”) ünvanları ile anıldı. Kayser-i Rûm unvanı II. Mehmed’in Rum olduğunu göstermez, bu ünvan siyasi emeller için kullanılmıştır.
Batı’da Grand Turco (“Büyük Türk”)takma adıyla bilinen II. Mehmed’in adı, birçok tarihi kaynakta, Mehmed isimli diğer padişahlarınki gibi Muhammed şeklindeveya divan edebiyatındaki mahlasıyla Avni şeklinde de geçmiştir.[23] Üstelik Sultanü’l–Berreyn ve Hakanü’l–Bahreyn (“İki Karanın Sultanı ve İki Denizin Hakanı”) olarak da tanınmıştır.[